Nasze serwisy
Wydawnictwo Naukowe PWN S.A. | ul. G. Daimlera 2 | 02-460 Warszawa
Jest 30 lipca 1971 roku, na Księżycu ląduje Apollo 15. Z wnętrza lądownika astronauci wypakowują dodatkowe urządzenie – pojazd księżycowy LRV (Lunar Rover Vehicle).
Właśnie tego „samochodu”, specjalnie skonstruowanego na potrzeby misji Apollo, użyli astronauci David Scott i James Irwin. Był to pierwszy pojazd kierowany przez człowieka, jaki poruszał się po powierzchni Księżyca. Oczywiście oczy całego świata były skierowane na kierowców/astronautów i ich samochód. Ameryka siedząca przed telewizorami zamarła, podobnie jak wtedy, gdy pierwszy człowiek stanął na powierzchni Księżyca.
Lunar Roving Vehicle na Księżycu podczas misji Apollo 15. Źródło: NASA
Specjalnie wybrany przez naszą redakcję
Na zakup książki w Księgarni Internetowej PWN
Celem książki GDY SPEŁNIAJĄ SIĘ MARZENIA. Droga Mieczysława G. Bekkera ze Strzyżowa na Księżyc jest prezentacja sylwetki i wspaniałych dokonań tego wybitnego naukowca polskiego pochodzenia. Jest to postać prawie w Polsce nieznana pomimo wybitnych osiągnięć naukowych i inżynierskich w świecie.
Największym osiągnięciem prof. M. Bekkera – zwieńczeniem jego kariery naukowej – było zaprojektowanie układu jezdnego do pojazdów księżycowych LRV wykorzystanych w lotach kosmicznych Apollo 15/16/17.
Napisanie i wydanie książki przez Wydawnictwo Naukowe PWN związane jest faktem uhonorowania pamięci wybitnego absolwenta Politechniki Warszawskiej profesora Mieczysława Bekkera – w 2025 r. zaplanowane są uroczystości temu poświęcone, a w tym odsłonięcie jego popiersia.
Książka GDY SPEŁNIAJĄ SIĘ MARZENIA. Droga Mieczysława G. Bekkera ze Strzyżowa na Księżyc, naszym zdaniem, wypełni lukę informacyjną, a jej lektura poprowadzi czytelnika przez mało znany świat unikalnej wiedzy i dokonań Polaka w kosmosie. W Polsce jest pierwszą dużą książka poświęconą temu wybitnemu naukowcowi, pochodzącemu z naszego kraju. Polecamy ją wszystkim ciekawym świata i dokonań wybitnych Polaków, polskiej myśli technicznej, zainteresowanym kosmosem i srebrnym globem, a także historią wybitnych jednostek XX w.
dr inż. Andrzej SELENTA
emerytowany pracownik Politechniki Warszawskiej, Wydziału Samochodów i Maszyn Roboczych. Koordynator programu “Projekt Bekker” – Politechnika Warszawska
Kustosz pamięci o dorobku prof. Mieczysława G. Bekkera
Dr inż. Andrzej Selenta (ur. 1950) w 1975 r. ukończył studia na Wydziale Samochodów i Maszyn Roboczych Politechniki Warszawskiej, specjalizacja: Maszyny Robocze Ciężkie. W 1985 r. obronił doktorat z zakresu Mechaniki Gruntów. W latach 1989–1994 był sekretarzem polskiej sekcji ISTVS (International Society for Terrain-Vehicle Systems), stowarzyszenia, które zakładał Mieczysław Bekker. W 1991 r. współorganizował uroczystości związane w nadaniem imienia M.G. Bekkera auli w gmachu Wydziału Samochodów i Maszyn Roboczych PW. W 1992 r. zajmował się przygotowaniem archiwum M. G. Bekkera w jego domu w Santa Barbara w Kalifornii i przywiezieniem jego do Polski. Do tej pory jest odpowiedzialny za materiały zgromadzone w tzw. Archiwum Bekkera na wydziale SiMR.
Obecnie jest na emeryturze. Do tej pory prowadzi wielowątkowe działania mające na celu utrwalenie w pamięci Polaków postaci wybitnego naukowca i inżyniera Mieczysława G. Bekkera.
Profesor Mieczysław Grzegorz Bekker (1905-1989). Absolwent Politechniki Warszawskiej z 1929 roku. Wybitny naukowiec, inżynier, wykładowca i wynalazca znany na całym świecie. Pionier nauki dotyczącej poruszania się pojazdów po bezdrożach zwanej terramechaniką. Twórca wielu konstrukcji pojazdów terenowych, w tym pojazdu księżycowego LRV (Lunar Roving Vehicle) wykorzystywanego w programie Apollo. Kolejno oficer Wojska Polskiego, Wojska Polskiego na uchodźstwie i Armii Kanadyjskiej.
Po ukończeniu studiów pracował w instytucjach związanych z wojskiem oraz w Politechnice Warszawskiej, gdzie rozpoczął przełomowe prace związane z usystematyzowaniem wiedzy dotyczącej mobilności pojazdów terenowych opartej na mechanice stosowanej.
Po kampanii wrześniowej 1939 wyemigrował do Francji, gdzie współpracował z francuskim Ministerstwem Uzbrojenia. Następnie wyjechał do Kanady, gdzie jako oficer Armii Kanadyjskiej (1943-1956) zajmował się pojazdami wojskowymi. Już od 1950 roku pracował na różnych amerykańskich uniwersytetach, gdzie prowadził badania, wykładał i porządkował obszar wiedzy prowadzący do rozwoju konstrukcji pojazdów zdolnych do poruszania się poza drogami utwardzonymi. W latach 1954-1960 pracował bezpośrednio dla armii amerykańskiej, a spektakularne wyniki realizowanych prac doprowadziły do skonsolidowania fachowców z całego świata zajmujących się mobilnością pojazdów w terenie.
W latach 1960-1970 kierował laboratorium badawczym firmy General Motors w Santa Barbara w Kalifornii. Owocem prowadzonych tam działań było opracowanie i zbudowanie pojazdu księżycowego dla programu Apollo w ramach wygranego konkursu ogłoszonego przez NASA (Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej). Pojazdy te były wykorzystywane w trzech ostatnich misjach programu Apollo 15/16/17.
Bekker był członkiem najważniejszych stowarzyszeń zawodowych i konsultantem rządu USA oraz wielu znanych firm. Za działalność naukową został trzykrotnie uhonorowany tytułem doktora honoris causa (Politechnika w Monachium – 1962, Uniwersytet Carleton w Ottawie – 1975, Uniwersytet w Bolonii – 1987). Jest autorem trzech fundamentalnych monografii dotyczących terramechaniki, ponad 200 artykułów naukowych oraz wielu patentów. Był głównym założycielem międzynarodowego stowarzyszenia ISTVS (International Society for Terrain-Vehicle Systems).